ၾကိဳးစားမွဳ့တိုင္းသာ အရာထင္ခဲ့လွ်င္
ငါ့ဘ၀ ငါ့ ကမၻာမွာ ေအာင္ျမင္မွဳ့ေတြနဲ့
ျပည့္က်ပ္ေနေလာက္ျပီ..
ကံမရွိ ဥာဏ္ရွိတိုင္းမြဲဆိုသလို
ငါ့လံုးလ ၀ီရိယေတြသာ
သဲေရသြန္ပမာျဖစ္ခဲ့ရတယ္
ငါ့ရဲ့ အနာဂါတ္ကေတာခုထိမေရရာေသး...
ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လမ္းကပဲမွားေနတာလား
ငါ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြကပဲလြဲေနတာလား
စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ
ဘယ္အရာကိုပန္းတိုင္လို့သတ္မွတ္ရမလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူး..
တည္ေဆာက္ေနတဲ့ငါ့ကမၻာမွားယြင္းေနပါေစ
ဘ၀ကေပးတဲ့ဒုကၡေတြမ်ားျပားေနပါေစ
ေလာကထဲေရာက္လာတဲ့
ငါ့ဘ၀ကိုေတာ့တန္ဖိုးထားရမယ္
ရခဲလွတဲ့အသက္တစ္ေခ်ာင္းေတာ့
ၾကံဖန္ေမြး၇ေတာ့မွာပဲ
ကဲ.......
ေလာကကံၾကမၼာၾကီးေ၇
မင္းၾကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္း
အသံုးမ၀င္တဲ့ဒုကၡေတြ
ၾကိဳက္သေလာက္ေပးစမ္း
ငါလမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတာင္
ရင္ေကာ့ျပီး မင္းကိုစိန္ေခၚေနမယ္
ဘယ္ေတာ့မွ ငါဒူးေထာက္အရွုံးမေပးဘူး....
No comments:
Post a Comment